Godzinę po meczu z Meksykiem musiało być choć odrobinę z meksykańskim akcentem. A potem już dla uspokojenia i rozluźnienia po emocjach niekoniecznie pozytywnych. Lewitacja koi!

Znów sięgamy po covery, nowe wykonania często stają się wielkimi dziełami. Uczta była pyszna! Smacznego!

Dwie godziny lewitowania. Początkowo dynamicznie, potem po polsku popowo a w drugiej godzinie z klasykami. Temu nie można się oprzeć!

W taki dzień na poważnie, choć nie lekko i nie tylko łzawo. Wpływ na dobór muzyki miał nie tylko 1 listopada ale też pewien koncert w Spodku.

Lubię te Lewitacje pokoncertowe. Tym razem w roli głównej The Cure, ale w tej sentymentalnej podróży znaczące były także role drugoplanowe. Łezka w oku.

Najwyższy czas na łomot. Cięższe gitarowe granie z energią i rockową mocą. Kilka zaskoczeń i kilka świetnie znanych Wam numerów, okraszonych historiami.

Jakże pięknie jest pędzić w ciemnościach przy akompaniamencie zachwycającej muzyki! Taka muzyka właśnie tym razem w Lewitacji.

Dwugodzinna Lewitacja z przewagą polskich brzmień. Dwugodzinna bo od teraz, w każdy pierwszy wtorek miesiąca, lewitujemy dwie godziny.

Cover – nowa wersja utworu muzycznego wylansowanego wcześniej przez innego wykonawcę. Taki brzmi definicja. Ale Lewitacja przekonuje, że „cover” to nowe dzieło sztuki.

To najwyższy czas, by zaproponować Wam nieco mocniejsze brzmienie. Kilka nowych nagrań i kilka wspomnień. Smacznego!

Najpierw tworzą fantastyczną muzykę a potem są bohaterami filmowych biografii… Muzycy wyjątkowi! Lewitacja tym razem zatapia się w seanse filmowe i wyjeżdża w wieloletnią podróż.

Wielki powrót! Po wakacyjnej przerwie Lewitacja znów gra na emocjach. Dwie godziny lewitowania bez hamulców. Zapnijcie pasy!

Na pożegnanie. Bo to ostatnia Lewitacja w tym sezonie. Wszyscy idziemy na wakacje ale będzie nam tych wtorków brakować 🙂

Inspiracją był koncert. Nie do końca taki jakiego się oczekiwałem ale kazał mi on wrócić do gigantów hard rocka.

Początek mocny i energiczny a potem już tylko relaksujące unoszenie się nad ziemią z wyjątkowymi dźwiękami.

Wybitni artyści często łączą się z innymi wybitnymi artystami. I powstają dzięki temu wybitne dzieła. Lewitacja skupia się na tych muzycznych. Było po polsku, po włosku, po ukraińsku. Dla każdego coś dobrego.

Czy zawsze trzeba używać słów by poruszyć wszystkie zmysły słuchaczy? Nie! I ta Lewitacja jest tego dowodem. Muzyka instrumentalna w różnych odcieniach.

Unoszenie się nad ziemią tym razem gitarowe, nieco mocniejsze niż w ostatnich tygodniach. Mimo, że Lewitację rozpoczął akcent „eurowizyjny” to przez całą godzinę królował rock

Muzyka mistyczna, magiczna, z atmosferą tajemnicy, momentami psychodeli. Ale to nadal unoszenie się nad ziemią. Wspomniałem też koncert Dead Can Dance.

Czas na unoszenie się nad ziemią, nad długimi i majestatycznymi utworami. Mniej mówienia, więcej dźwięków.