Nelson Mandela przyszedł na świat w Transkei, w RPA. Dorastał wśród członków plemienia Thembu będąc synem tamtejszego wodza. Był pierwszą osobą w swojej rodzinie, która ukończyła szkołę, a co więcej podjął studia na Wydziale Prawa. Jako młody chłopak Nelson Mandela był świadomy trudnej sytuacji panującej w jego kraju. Zasłynął jako jeden z przywódców ruchu przeciwko apartheidowi dążąc do tego, żeby ciemnoskórzy mieszkańcy Republiki Południowej Afryki mieli równe prawa z innymi obywatelami kraju. Angażował się zarówno w kwestie polityczne, jak i gospodarcze stawiając sobie za główny cel poprawę jakości życia rodaków.
Nelson Mandela nigdy nie popierał przemocy. W 1950 roku stanął na czele pokojowej jednostki znanej jako Afrykański Kongres Narodowy, a po brutalnym stłumieniu protestu w Shapeville stanął na czele „Włóczni Narodu”. Choć była to organizacja zbrojna, Nelson Mandela dążył do tego, aby jej członkowie nie nadużywali przemocy. Mieli ograniczać się do działalności sabotażowej, która miała przykuć uwagę innych państw i uświadomić w kwestii problemów z jakimi borykali się ciemnoskórzy mieszkańcy Afryki.
Niestety, w 1964 roku Nelson Mandela został skazany na dożywotnie więzienie przez rasistowskie władze RPA, które zarzuciły mu zdradę stanu. Cela, w której spędził 27 lat, była bardzo małych rozmiarów. Nelson Mandela sypiał w niej na słomianej macie, za okrycie mając jedynie stare, wytarte koce. Więzienie opuścił dopiero w 1990 roku.
W roku 1994 Nelson Mandela został pierwszym czarnoskórym prezydentem RPA. Po pięciu latach prezydentury Nelson poświęcił się działalności na rzecz najuboższych, wykluczonych oraz ofiar AIDS. Wspierał wszelkie projekty związane edukacją oraz niesieniem pomocy chorym.
wp.pl/J.P.
Foto: Library of the London School of Economics and Political Science/CC0/Wikimedia Commons
Komentarze